Kahramanmaraş’ın dört bir yanında bulunan taş değirmenler, bir zamanlar yerel halkın un ve bulgur ihtiyaçlarını karşılayan önemli yapılar olarak işlev görüyordu. Bu değirmenler, taşların gücüyle buğdayı una dönüştürerek bölgenin ekonomik ve sosyal yaşamında önemli bir yer tutuyordu. Ancak, günümüzde değirmen sayısında ciddi bir düşüş gözlemleniyor.
Modern değirmen sistemleri, daha hızlı ve verimli çalışma imkanı sunarak geleneksel taş değirmenlerinin yerini aldı. Bu değişim, Kahramanmaraş’ın tarihi değirmenlerinin kaderini belirleyen önemli bir etken oldu. Taş değirmenlerinin bakım maliyetleri ve modern sistemlerin getirdiği pratiklik, halkın tercihlerini değiştirdi ve bu durum değirmenlerin yok olma sürecini hızlandırdı.
Kahramanmaraş’ın simgelerinden biri olan taş değirmenler, sadece birer iş yeri değil, aynı zamanda kültürel mirasın önemli bir parçasıydı. Bu değirmenlerde öğütülen unlar, Kahramanmaraş’ın geleneksel yemeklerinin vazgeçilmez malzemelerini oluşturuyordu. Ancak, bu mirasın modern sistemlere yenik düşmesi, şehirdeki geleneksel yaşam tarzının da kaybolmasına neden oluyor.
Kahramanmaraş’ın tarihine ışık tutan taş değirmenlerin modern sistemlere yenik düşmesi, şehirdeki geleneksel yaşamın kaybolmasına neden olurken, bu değerli mirasın korunması için atılacak adımlar büyük önem taşıyor.
