Dulkadiroğlu İlçesi İsa Divanlı Mahallesinde ikamet eden Mehmet Eşref Altunzincir, günlüğünün en acı satırlarını yazıyor.
84 yaşındaki Altunzencir, askerlik hatıraları, bakkal, kasap ve manavdan yaptığı alışverişlerin yanı sıra kentte meydana gelen önemli olayları ve siyasi gündemi de kaleme alıyor.
Eşinin ölüm yıldönümü ve Maraş depremleride dahil kaleme alan Altunzencir 84 yıllık ömründe her türlü musibetle karşılaştığını ancak en büyüğünün deprem felaketi olduğunu SHA Muhabirine anlattı.
2004 yılında eşini kaybeden Altunzincir, Kahramanmaraş’ın tarihini anlatan günlüğün en acı sayfalarını ise son 2 ayda kaleme aldı. 1955 yılında askerliğini Kore'de yapan Altunzincir, tuttuğu günlükleri torunlarına miras olarak bırakmayı hedefliyor.
Günlüğü hakkında konuşan Mehmet Eşref Altunzincir, “6 şubat 2023’te büyük bir deprem oldu aralıklarla. Herkes evini terk etmek mecburiyetinde kaldı. Biz de evimizden kaçtık gittik tabi Ankara’ya. 2 ay Ankara’da kaldık, evimiz az hasarlı olunca çok şükür 25 martta geri evimize döndük. Allah’a binlerce şükürler olsun. Ben Kahramanmaraş doğumluyum. Çok mücadele verdim, her işte çalıştım. Genç yaşta 17-18 yaşlarımda askere gittim, askerliğimi Kore’de yaptım 26 ay. Birçok ülkeleri, denizleri gördüm. Hint Okyanus’u, Atlas Okyanus’u, Hindistan’ı, Arabistan’ı…65 Yıldan beri günlük defter tutuyorum. Kimsenin hakkını koymamaya çalışıyorum. Çünkü bana itimat ederek yazmıyorlar, ben kendim yazıyorum. Bugüne kadar çok şükür rahatım, müsterihim. Allah dostlarımdan da razı olsun. Günlük tuttuğumuzda tüp mü aldım, doğal gaz mı ödedim, elektrik mi ödedim, su mu ödedim, emanet bir para mı aldım, veyahut kaç kilo peynir aldım, kaça aldım? Kaç kilo salçalık domates aldım? Buna benzer birçok komşulardan aldığım verdiğim ,kasaptan ne aldım, kaç kilo aldım, ne zaman ödedim, buna benzer bütün 65 yıldan beri hepsi yazılı. Doğal afetler, şunları bunları yazdım. Geçmişlerimizin vefat tarihlerini yazdım. Allah bundan geri koymasın çok şükür bu yaşa gelinceye kadar ağzıma bir tek sigara, alkol, gıvır zıvır hiçbir şey almadım. Haftada iki defa da mezarlık ziyareti yapıyorum. Bizden sonra bu günlükleri kimse tutmaz, kafa yormaz. Ben dini kitapları okuyarak ehemmiyet vererekten vaktimi dolduruyorum, yaşım geçti artık. Çok şükür haddimizi aştık artık. Yaş 83-84 oldu hemen hemen. Eşim 2004’te aralık ayının 25’inde vefat etti. O zamandan beri yalnız yaşıyorum. Evde bir tek oğlum var, alt katta evli. Onlar bana bakıyorlar sağ olsunlar” dedi.
